44-օրյա պատերազմի յոթերորդ օրը, երբ արդեն Շուշիի մոտակա անտառում պատսպարվելն այլևս ապահով չէր, ու օրեցօր անհնար էր դառնում մանկական կեր հայթայթել նորածին երեխայի համար, Միքայել Ուլիխանյանը իր բազմանդամ ընտանիքը Շուշիից տարհանեց Գորիս։ Կարճ ժամանակ հետո տեղափոխվեցին Երևան, այնտեղից էլ Դիլիջան։
Այսօր 7 հոգուց բաղկացած Ուլիխանյանների ընտանիքը ապրում է Տավուշի մարզի Աղավնավանք գյուղում։
Վարձակալած գյուղական տունը չունի կոմունալ պայմաններ, ինչը ավելի է դժվարացնում 5 անչափահաս երեխաների խնամքը։
«Շուշիում մենք մեծ սեփական տուն ու տնամերձ հողատարածք ունեինք։ Ջերմոց ու այգի էի դրել, հավեր էինք պահում»,-պատմում է Միքայելը, ով ընտանիքի հետ Արցախ է տեղափոխվել 1990-ականներին Կիրովաբադից (հայկական պատմական Գանձակ քաղաքը, որն այսօր Ադրբեջանի կազմում է)։
Բազմազավակ հայրը վստահեցնում է, որ մինչև պատերազմի ավարտը Շուշիում իրենց տունը կանգուն էր ու չի տուժել ռմբակոծությունից։ Վերջին 30 տարվա ամբողջ ստեղծածը մնացել է Շուշիում։
42 տարեկանում Միքայելը երկրորդ անգամ տուն-տեղ է կորցրել ու այսօր երազում է սեփական անկյուն և փոքր հողակտոր ունենալու մասին, որտեղ կկարողանա նորից ծառ տնկել ու փայտափորագրման արհեստանոց հիմնել։
Srbuhi, Pyotor, and Arthur in their temporary shelter in Aghavnavank. In the last six months, they have moved so often that the children didn’t have time to make friends.
Mikael actively participates in the upbringing and care of his children. Whenever a new child is born Mikael is the one taking care of the others. His wife, Naira, confesses that it’s challenging to take care of five little children without her husband’s help.
10-year-old David is the oldest of the five children. He wants to learn how to repair cell phones like his uncle. He doesn’t like to talk about Shushi very much. Defeat and the loss of his hometown are hard to process for David.
5-year-old Srbuhi is the only baby girl in the house. Since there is no kindergarten in Aghavnavank, her only friends are her brothers.
Mikael’s old Zhiguli is like a studio on wheels. In Shushi, he was engaged in engraving making souvenirs.
This semi-dilapidated house is another temporary residence of the Ulikhanyans in Aghavnavank village. The displaced family is renting the house.
The brothers ride this little bicycle that they received as a gift. Their new bikes remained in Shushi.
After being displaced from Shushi, David changed several schools and settlements. He will end the academic year in Aghavnavank.
In Shushi, while taking care of the children, Naira managed to help her husband in the studio. She says that she weaved the frames of the pictures of saints herself.
Family portrait. The Ulikhanyans are expecting their 6th child. They already know that it will be a boy. They will name him Artsakh.
Օգնեք կառուցել ավելի պայծառ ապագա
Միացրեք ուժերը մեզ հետ և կիսվեք համագործակցության ձեր նորարարական գաղափարներով. Ձեր գործընկերությունը կարող է տևական ազդեցություն ունենալ այս երիտասարդ մտքերի կյանքի վրա՝ սնուցելով նրանց ներուժը և փոխակերպելով իրենց համայնքները գալիք սերունդների համար:
